Ekran listy informacji

Pierwsze dane w zapiskach kronikarskich na temat Toporowa pochodzą z 1350 roku tj. z czasów gdy zamek łagowski wraz z okolicą przeszedł w ręce zakonu joanitów. Następna wzmianka dotycząca tej okolicy pochodzi z XVI wieku, kiedy to w Toporowie zbudowano drewniany kościół. Znaczny rozwój Toporowa nastąpił w II połowie XVIII wieku, kiedy to powstały w Toporowie warsztaty rzemieślnicze. Ważną datą dla rozwoju Toporowa są lata 1870 - 1880, kiedy przeprowadzono przez Toporów linię kolejową. W tym też okresie w miejsce kościoła drewnianego wybudowano murowany.

Największą ozdobą Toporowa jest pałac, którego początki przypadają na drugą połowę XVII wieku. W tym czasie właścicielem Toporowa był kontur zakonu joanitów Johan Fr. Loben ( 1660 — 1668 ). W późniejszym okresie panami Toporowa byli Cobelinowie. Przez pewien czas posiadłość była własnością rodu Rissmanów, których    grobowiec znajduje się do dnia dzisiejszego w sąsiedztwie kościoła. Od roku 1886 posiadłość przeszła w ręce rodu hrabiego Monteuffel i pozostała w jego rękach do 1893 r. Od 1893 r. majątek był własnością Roberta Millera, a po I wojnie światowej majątek  odziedziczył Marcin Lutze. W tym czasie majątek się rozwinął i przetrwał w tej rodzinie do II wojny światowej.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               W czerwcu 1945 roku Toporów i okolice zostały zajęte przez wojska polskie. Początkowo w pałacu stacjonowało wojsko, a następnie pałac był własnością gospodarstwa rolnego. Od 1947 do 1955 w pałacu znajdowało się centrum szkoleniowe Centralnego Związku Spółdzielni „Społem". W następnych latach w pałacu znajdowała się szkoła podstawowa. W latach 1962 - 1984 pałac był siedzibą Punktu Konsultacyjnego Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. W grudniu 1984 r. przekazano pałac Wydziałowi Zdrowia i Opieki Społecznej w Zielonej Górze z przeznaczeniem na dom pomocy społecznej dla osób z upośledzeniem umysłowym. Prace remontowe rozpoczęto w styczniu 1989 roku . Dom Pomocy Społecznej w Toporowie stał się samodzielną jednostką organizacyjną z dniem 1 kwietnia 1991 roku. Jego pierwszym dyrektorem została Jolanta Kasztelan. Pierwsi mieszkańcy przybyli do DPS-u 5 stycznia 1993 roku. Budowę pawilonów rozpoczęto 4 listopada 1993 roku, a zakończono 4 grudnia 1996 r. Od 14 kwietnia 1997 roku dyrektorem Domu jest Katarzyna Patrzek – Lebiotkowska.

            Ważnym wydarzeniem nawiązującym do historii Domu była wizyta Klausa Lutze, syna ostatniego właściciela pałacu w Toporowie, która miała miejsce 2 października    2013 roku. Poniżej zdjęcia z tejże wizyty.