Biuletyn Informacji Publicznej
Urząd Gminy Słońsk

z dnia 29 września 2008 roku

w sprawie skarg Doroty Więckowskiej z dnia 19 czerwca 2008 r. na Wójta Gminy Słońsk

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt. 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) w związku z art. 229 pkt.3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (tekst jednolity:

Dz. U. z 2000 r. Nr 98 poz.1071 z późn. zm), Rada Gminy w Słońsku uchwala, co następuje:

§ 1. Po rozpatrzeniu skarg Doroty Więckowskiej na Wójta Gminy Słońsk z dnia 19 czerwca 2008 r., które wpłynęły do tutejszego Urzędu Gminy w dniu 23 czerwca 2008 r., zatytułowane: „Skarga na bezczynność, opieszałość i bierność samorządowego organu administracji publicznej” oraz „Zażalenie” i po zapoznaniu się ze stanowiskiem Komisji Rewizyjnej w sprawie zarzutów przedstawionych w skargach, Rada Gminy Słońsk uznaje skargi za  bezzasadne z przyczyn określonych w uzasadnieniu stanowiącym załącznik do niniejszej uchwały.

§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Przewodniczącemu Rady Gminy.

§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

UZASADNIENIE UCHWAŁY

         Przedmiotem rozpoznania są dwie skargi na Wójta Gminy Słońsk z dnia 19 czerwca 2008r., które wpłynęły do Urzędu Gminy w Słońsku w dniu 23 czerwca 2008r. Skarżącą jest Dorota Więckowska zam. Ownice ul. Wolności 33, 66-436 Słońsk. Pierwsza skarga została zatytułowana: „Skarga na bezczynność, opieszałość i bierność samorządowego organu administracji publicznej”, natomiast druga skarga została zatytułowana jako: „Zażalenie”. Analizowane pisma stanowią skargi  w rozumieniu działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. 2000 Nr 98, poz. 1071 z późn.zm.).

         W pierwszej ze skarg zatytułowanej jako „Skarga na bezczynność, opieszałość i bierność samorządowego organu administracji publicznej” Skarżąca nawiązuje do wszystkich jej pism z lat: 2003, 2004 i 2005 oraz zawiera żądanie zapewnienia Skarżącej i jej dzieciom pełnego korzystania i dostępu  do wszystkich pomieszczeń lokalu mieszkalnego (pokoi, korytarza, łazienki i WC oraz piwnicy, strychu i budynku gospodarczego), a także umożliwienie jego wykupu. Niniejsza skarga zawiera również w sobie zarzut naruszenia przez Organ art. 35 k.p.a. i 36 k.p.a., a także innych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Pismo z dnia 19 czerwca 2008r. zatytułowane „Zażalenie” jest nową skargą w rozumieniu działu VIII k.p.a. W/w skarga w swej treści sprowadza się do zarzutu braku realizacji przez Wójta Gminy żądań Skarżącej, o których mowa w pierwszej skardze . Nadto w uzasadnieniu Skarżąca wskazała, że mieszka w Ownicach w budynku po szkole na podstawie umowy najmu lokalu mieszkalnego z 1997r. zawartej z zakładem komunalnym w Słońsku. Skarżąca podała, iż w skład wynajmowanego lokalu wchodzą 2 pokoje, kuchnia, korytarz  oraz budynek gospodarczy znajdujący się na podwórzu. Skarżąca wskazała iż ma pretensje o to, że pozostałą część zamieszkiwanego przez nią budynku, zamiast udostępnić jej Gmina wynajęła do celów gospodarczych Franciszkowi Jamniukowi,  przez co władze samorządowe pozbawiają  ją i jej rodzinę konstytucyjnego prawa do godnego życia poprzez nie zapewnienie normalnych warunków egzystencjalnych w imię korzyści ekonomicznych. Skarżąca podała również, że w związku z zamiarem wykupienia mieszkania złożyła do Wójta stosowny wniosek, po czym została poinformowana, że lokal jest przeznaczony do sprzedaży i należy uiścić opłatę w kwocie 500 zł na poczet kosztów przygotowania prac geodezyjnych i raportu szacowania lokalu. Skarżąca podała, że powyższą kwotę uiściła i czekała na sfinalizowanie sprawy po czym dowiedziała się, że Wójt zapowiedział na sesji Rady Gminy, iż Skarżąca zrezygnowała z kupna mieszkania. Skarżąca podniosła również, iż Wójt nie udzielił jej żadnych wyjaśnień w sprawie, co narusza przepisy Konstytucji oraz Kodeksu postępowania administracyjnego oraz Kodeksu cywilnego.

         Skargi należy uznać za  bezzasadne.

Pani Dorota Więckowska jest najemcą lokalu o powierzchni

         Na zakończenie odnosząc się do zarzutu naruszenia przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w szczególności art. 35 k.p.a. i art. 36 k.p.a., należy uznać, że jest on w całości bezzasadny. Art. 35 § 1 k.p.a. stanowi, że organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Nadto art. 36 § 1 k.p.a. stanowi, że o każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.  Powoływane przepisy  obowiązują  w sprawach, do  których załatwiania zastosowanie mają przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, czyli w postępowaniu przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej (art. 1 k.p.a.).  Analiza dokumentacji zebranej w sprawie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że stosunek łączący Skarżącą z Organami  reprezentującymi Gminę, ma w niniejszej sprawie charakter cywilnoprawny (zobowiązaniowy), albowiem jego źródłem jest treść zawartej przez strony umowy najmu lokalu. Tym samym obowiązki wynikające z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego ( w tym art. 35 k.p.a. i art. 36 k.p.a.)  nie mają tutaj zastosowania, albowiem spory mogące powstać na tle stosowania w/w umowy nie są sprawą rozstrzyganą indywidualnie w drodze decyzji administracyjnej. Zatem Wójt Gminy przy rozpoznawaniu wniosków Skarżącej w zakresie wynikającym ze stosowania przedmiotowej umowy najmu nie jest  związany treścią art. 35 k.p.a. i 36 k.p.a.  W związku z powyższym tracą również na znaczeniu pozostałe cytowane przez Skarżącą przepisy oraz orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego, albowiem dotyczą stosowania procedury określonej w Kodeksie postępowania administracyjnego. Również z przyczyn podanych w niniejszym uzasadnieniu zarzut naruszenia Konstytucji oraz przepisów Kodeksu cywilnego należy uznać za chybiony.